U heeft geen producten in uw winkelwagen.
Sony A-serie: De A7R III
Review Sony A7R III op Schiphol
De belooft een topcombinatie van resolutie en snelheid. In mijn optiek is dat de perfecte combinatie voor luchtvaartfotografie. Normaal fotografeer ik luchtvaart met een Canon set: 1Dx en met Canon EF 400mm f/2.8L IS II USM. Bovendien met de converters: 1.4x of 2.0x. Vandaar dat ik sinds de aankondiging deze camera wilde testen. Als medewerker van de mooiste camerawinkel van Nederland, nam ik onlangs de A7R Mark III mee naar Schiphol. Hieronder lezen jullie mijn bevindingen.
Eerdere Sony ervaring lenskeuze
In het verleden testte ik Canon lenzen met behulp van adapters op Sony E-mount camera's. De resultaten waren helaas niet zeer positief. Daarom besloot ik om deze camera een eerlijke kans te geven. Mijn viel op de lens. Momenteel is dit de lens met de langste brandpuntsafstand die beschikbaar is voor Sony Full Frame E-mount. Dit is wat mij betreft een prima bereik om mee naar Schiphol te gaan. Hoewel soms wat meer bereik mooi zou zijn. Gelukkig is Sony bezig met de ontwikkeling van een 400mm F/2.8 voor E-mount bodies.
Bij het eerste contact met de camera zijn de overeenkomsten met de gelijk duidelijk. Wat valt op:
Fysieke eigenschappen
- De nieuwe en verbeterde grip met een grotere batterij
- Kantelbaar touchscreen
- Grote en heldere OLED zoeker
- De vele bedieningsmogelijkheden
Opvallend daarbij is de uitgestrekte leegte linksboven op de camera, naast de zoeker. Dat staat in contrast met de rest van de camera die helemaal vol zit met knopjes, wieltjes en andere bedieningsmogelijkheden. De linker bovenkant is daarentegen zo leeg als de Sahara. Bij de A9 is deze ruimte perfect gebruikt met de bediening van de drive en autofocus modi. De grip van de camera is okee en een verbetering ten opzichte van de eerste A7 serie camera's. Dat sluit niet uit dat je een willekeurige knop per ongeluk indrukt tijdens het fotograferen. Maar dat kan ook aan mijn formaat handen liggen!
De toevoeging van een Battery Grip is bijna een must wanneer je de camera met grotere lenzen gebruikt. De A7R Mark III huisvest twee SD kaart slots. Daarvan is 1 slot sneller dan de ander. Verder zitten de slots nog steeds achterstevoren en ondersteboven. Slot 2 (UHS-I) zit boven Slot 1 (UHS-II). Let overigens op met formatteren: in het menu staat slot 1 boven 2.
Instellingen
Eenmaal met de camera in handen, stel ik hem in. Het menu is complex, wat zijn voordelen en nadelen heeft. Voordeel is dat er veel te personaliseren is. Nadeel is dat het een soort digitaal doolhof is. Gelukkig zijn de belangrijkste instellingen via de fysieke knoppen te benaderen (mits je ze eerst goed instelt). Deze opties zijn zo goed en uitgebreid dat de menu's eigenlijk niet nodig zijn. Voor de menu items die je daarnaast alsnog frequent bezoekt, is er een optie om een 'My Menu' aan te maken. Op deze wijze maak je een soort snelkoppeling zodat je bijvoorbeeld niet hele menu's hoeft te doorlopen om de creatieve stijl aan te passen. Zo hoef je bijvoorbeeld niet menu 2, submenu 8 van de 9, regel 1, sub sub menu 2 van 3, regel 5, sub sub sub menu 8 van de 20, regel 4 hoeft te onthouden om de omlaag knop instellen om de creatieve stijl te veranderen.
Fotografie-ervaring
Tijd om te gaan fotograferen. Eenmaal op Schiphol aangekomen, was het een mooie ochtend. Na een hele nacht regen, was het resultaat natte banen en een hoge luchtvochtigheid. Mooie fotografie omstandigheden, maar lastig voor de camera. De hoge luchtvochtigheid wekt bij mij altijd de indruk dat er meer ruis in de foto's zit. Eerst experimenteer ik een paar keer met verschillende autofocus modi. Een vliegtuig op grote afstand is een relatief makkelijk scenario om mee te beginnen. De modi Breed, Zone en Midden prefereren altijd hetgeen dat het dichtstbij is binnen het autofocus veld. Niet heel handig met een sloot, een grasveld en allerlei bordjes tussen mijzelf en het vliegtuig. De modi Flexibel Punt en Uitgebreid Flexibel Punt werken goed en betrouwbaar voor soort situaties waar bewegingen voorspelbaar en constant zijn.
Autofocus
De AF-vergrendeling modus ben ik in het bijzonder benieuwd naar. Hiermee kun je met verschillende formaten punten een object selecteren. Vervolgens volgt de camera dit object, nagenoeg door het hele beeld. Deze modus werkt zeer indrukwekkend. Vliegtuigen, in dit geval de geselecteerde objecten, hebben een duidelijke omlijning door een groene rechthoek. Zelfs als het object even uit beeld is verdwenen, pakt de A7R Mark III het object feilloos op wanneer het weer in beeld komt.
Hitratio
Aan de randen van het beeld waar alleen contrastdetectie AF punten liggen is de tracking niet sterk. Maar het gebied met Fase AF detectie punten is zeer toereikend. De enige manier om dit systeem van streek te brengen, lijkt om tijdens het focussen te zoomen. Vooral tijdens uitzoomen in combinatie met de 100-400mm lens lens heeft het focussysteem zichtbaar moeite. Met kleinere lenzen (bijvoorbeeld 24-105mm of 24-70mm) is dit minder. Het zou mooi zijn als een firmware update hier verbetering in brengt. Al met al is de hitratio hoog (dit is het percentage beelden dat scherp is). De kanttekening daarbij is dat de hitratio niet zo hoog is als bij de A9 (die nagenoeg foutloos was). Misschien ligt dat aan de de persoon die de camera bediende, de gekozen focus modi, of aan de specifieke (weers)omstandigheden. Helaas heb ik de A7R III niet naast de A9 onder dezelfde omstandigheden met dezelfde lens getest.
Live- en after view
De camera fotografeert 8 beelden per seconden in "live view" modus. In "after view" is dat 10 beelden per seconde. Live view modus onderbreekt het live beeld met een black-out tijdens de belichting. After view laat tijdens het fotograferen van een burst de laatst gemaakte foto zien. Beide modi zijn even wennen voor iemand die bijna uitsluitend met spiegelreflexcamera's gefotografeerd heeft. Met snel bewegende, moeilijk te volgen, objecten merk je dat je snel achter de feiten aanloopt in zowel "live" als "after view". Met tijd om hieraan te wennen, wordt het wel beter.
Zoeker
De zoeker zelf is verder heel goed, helder met belichtingssimulatie, zeer handig om teleurstellingen te voorkomen. Alleen naar mijn gevoel iets te verscherpt, de foto's tijdens playback zien er in de zoeker natuurlijker uit dan de live view. Het wordt wel lastig in contrastloze situaties waar met het blote oog (of door een spiegelreflex zoeker) alles nog wel goed waarneembaar is, ziet het door de zoeker van de A7R III er egaal uit. Dan moet je maar geluk hebben dat een collega fotograaf naast je staat met een "conventionele" camera en op basis van zijn sluiter geluid mee te klikken.
Buffer
Nadat je zo'n serie foto's gemaakt hebt, wil je natuurlijk gelijk terug kijken hoe goed het gelukt is. Maar helaas de camera laat je door een stuk of vijf foto's heen scrollen en lijkt vervolgens vast te lopen als deze nog bezig is met foto's wegschrijven. Ook nagenoeg alle andere functies zijn niet beschikbaar tijdens het wegschrijven. De functies die wel beschikbaar zijn, doen er ook significant langer over. Maar er is tenminste al wel iets mogelijk in vergelijking met de A7R II. Daar kwam bij het indrukken van elke toets de melding dat dit niet mogelijk was tijdens het wegschrijven van foto's. Een must is dus echt een snelle kaart van 2000x (ofwel 300mb/s). Deze investering maakt de camera een stuk aangenamer om mee te werken.
Sensor
De sensor in de A7R III is hetzelfde gebleven als die uit de mark II, wel zijn er in het uitlezen van de sensor en processor verbeteringen gemaakt. Wat gelijk opvalt, is de geweldige hoeveelheid detail die deze camera registreert. Ook zit er op lagere ISO's duidelijk meer latitude (dynamisch bereik) dan bijvoorbeeld de Canon's die ik zelf gebruik. De schaduwen kunnen veel verder geopend worden, zonder daarvoor gestraft te worden met een significante toename in ruis.
Nu wil ik de sensor eens even goed onder druk te zetten. Tijd om Schiphol te verlaten en even een kijkje te nemen op Vliegbasis Volkel. Nu de zon onder is, gaan de ISO's omhoog. Zelfs in combinatie met de 85mm F/1.4 is dit een van de lastigste en donkerste scenario's om vliegtuigen in te fotograferen. Piloten gebruiken nachtkijkers waarbij ze zo min mogelijk gebruik maken van andere verlichting. Het enige echte licht wat er is, komt van de kisten zelf af. Bijvoorbeeld wanneer ze taxiën en helemaal als de naverbrander aan gaat tijdens het vertrek. Ook onder deze situatie hield het focussysteem zich goed. Het systeem pakte de verlichte delen van de F-16's goed op. Ondanks de hoge ISO's waren de RAW bestanden prima bruikbaar - ze waren zonder een al te hoge hoeveelheid ruisreductie. Gebruikelijk is dit niet een van de sterkste kanten van een camera met zoveel megapixels. In eerste instantie kijkende naar de RAW bestanden valt het dan ook niet mee met de ruis (wederom niet geholpen door het nog steeds vochtige weer) totdat je realiseert naar wat voor vergroting je eigenlijk aan het kijken bent.
Batterij
Na een hele dag op één fotograferen van ongeveer 9 uur ‘s ochtends tot 22 uur ‘s avonds, niet al te intensief maar toch ongeveer 3.000 foto's gemaakt te hebben en een heleboel werk in het menu was er toch nog 40% van het accuvermogen resterend.
Conclusie
De foto's die deze camera produceert vind ik zeer goed. Ik durf ze zelfs de beste kwaliteit in deze prijsklasse te noemen die nu beschikbaar is op 35mm formaat. Verschillen tussen deze en de andere beste sensor, die van de zijn buiten een laboratorium omgeving niet te zien. Het voornaamste verschil is te wijten aan de kwaliteit van de lenzen.
Op het eerste gezicht lijkt Nikon een veel groter scala aan lenzen te hebben. Maar kijken we kritisch naar het aantal dat lenzen daadwerkelijk de grote hoeveelheid pixels aankan, valt dat mee. Sony heeft namelijk een even grote, zo niet grotere, range aan lenzen beschikbaar. Alleen schieten ze nu nog te kort op het gebied super telefoto lenzen, precies wat nodig is voor luchtvaart fotografie. Op het gebied van autofocus kan de A7R III mee met de besten en de camera is sneller dan de directe concurrentie. Vanzelfsprekend zijn er ook mindere kanten zoals hierboven benoemd, voornamelijk te wijten aan het kleinere formaat, de menustructuur en het ontbreken van de spiegel. (Wat anderen, denk ik, juist als een voordeel zien.)
Dus, moet je overstappen?
Moet is een groot woord, maar ik zou het zeker overwegen. Misschien is het wel beste camera waarmee ik ooit heb gefotografeerd. Het is meer de keuze welke vormfactor jou meer aanspreekt en welk bereik aan lenzen jij nodig hebt. Succes met jouw keuze!
Bekijk gerelateerde producten
Geplaatst in:
Tags:
