Review Sony A7R III Jordi

Botswana

Ja, Botswana. Eind vorig jaar kregen wij te horen dat we mee mochten naar Botswana om daar verschillende camera's uit te proberen. In eerste instantie geloofden we dat niet, maar toen het besef uiteindelijk daar was, euforie was wat er heerste. Niet te geloven! Welke bedrijf doet zoiets? Wauw!

320 mm | f/8.0 | 1/500 sec | ISO 2000

400 mm | f/10.0 | 1/500 sec | ISO 1000

330 mm | f/8.0 | 1/800 sec | ISO 640

Sony A7R III

Toen we een maand van te voren te horen kregen welke apparatuur we mee kregen, werd mij de Sony A7R III toebedeeld. Samen met de 16-35mm F4.0, 70-200mm F2.8 met 2.0 teleconverter en de 100-400mm. Alles past in een klein formaat rugzak, wat het hele geheel heerlijk compact maakt en makkelijk als handbagage meegaat in het vliegtuig. Aangezien de ruimte beperkt was op het moment dat we in Botswana aankwamen, had ik mijn laptop (macbook Air) niet meegenomen, maar die had makkelijk bij het geheel in de rugzak gepast.

Op het moment dat we hoorden waar we mee gingen fotograferen, was ik eerst een beetje huiverig omdat ik de Sony menu’s erg onoverzichtelijk vond. Precies, vond, want na 2 uur in een 11 uur durende vlucht naar Johannesburg, was mij eigenlijk al duidelijk hoe het menu in elkaar stak en was mijn ‘vrees’ voor het Sony menu al opgelost als een plas water in de Botswaanse zon.

Instellingen en het Menu

In het vliegtuig heb ik de camera helemaal in kunnen stellen naar wat voor mij prettig is. Ik had voordat we vertrokken naar Botswana even op Youtube gekeken naar de wat bekendere A7R III wildlife fotografen voor wat laatste tips en tricks. Een hele handige is het Youtube kanaal van Mark Galer. En dan voornamelijk de video ‘Camera Settings for Shooting Action - Sony Alpha A7R III and A7 lll’. Deze video heeft ervoor gezorgd dat ik mijn camera zo in heb kunnen stellen, dat als er dieren achter elkaar aan zouden rennen, of vogels plotseling opvliegen, je dit goed vast kan leggen. En dat is mij ook goed gelukt. Ik wilde dit ook graag, aangezien ik met Kevin mee was. Als er iemand vogels kan fotograferen, is het onze collega Kevin! En ey! Ik wilde niet voor hem onderdoen, maar ik kan nu al zeggen, dat het mij niet gelukt is. Het is moeilijk om aan deze vogel fotograaf met zoveel ervaring te tippen.

16 mm | f/4.0 | 1/2000 sec | ISO 100

Aangekomen in Johannesburg werden we naar een game lodge in de buurt van het vliegveld gevlogen om daar een nachtje te slapen, om vervolgens ‘s ochtends weer naar het vliegveld gereden te worden om op een propellervliegtuig naar Maun, de hoofdstad van Botswana te vliegen. Op de lodge konden we meteen beginnen met fotograferen. Er liepen daar impala’s en er vloog van alles rond. Een mooie gelegenheid om even de ontspanknop van de A7R III een paar keer in te drukken. Ik ben serieus onder de indruk van de bestanden! Wat een scherpte. Ook al valt die op de achterkant van de Sony A7R III ietswat tegen, want deze schermpjes zijn niet te vergelijken met bijvoorbeeld het scherm van de Nikon D850, deze is ontzettend scherp. Diezelfde foto, thuis op je pc, wat bij mij een schermdiagonaal van 2560 x 1440 heeft, is het heel erg scherp. En met de 42 miljoen pixels, is er ruimte genoeg om nog te croppen. De zoeker is echt fenomenaal. Zoals eerder verteld, kijk ik nu door de zoeker van een X-T2. Wat een verschil als je door de zoeker van de A7R III kijkt. Het is net weer of ik door de optische zoeker van mijn Canon 5D III kijk.

400 mm | f/8.0 | 1/1000 sec | ISO 5000

Eenmaal aangekomen in Maun reden we naar een camping waar we een heerlijk verfrissende duik konden nemen in het zwembad. Toen we namelijk het vliegtuig in Maun uitstapte gaf de thermometer in de jeep namelijk 45 graden aan! Dus dat was een aangename verrassing en de nodige verkoeling. Ed had ons nog even meegegeven om ons om 17:30 weer te melden bij de campsite, want er stond een verrassing klaar. En een verrassing was het. We gingen in 2 speedbooten de aangrenzende rivier op om, je raadt het al, te fotograferen. Het begon met arenden en ijsvogels in verschillende kleuren en grootte. Ook zagen we de eerste giraffen en nijlpaarden. Hier kon ik meteen mijn instellingen gebruiken die ik had ingesteld om wegvliegende vogels/actie vast te leggen.

400 mm | f/5.6 | 1/250 | ISO 2500.

49 mm | f/8.0 | -0.7 | ISO 2000.

4000 mm | f/8.0 | 1/1000 | ISO 1000.

Om vervolgens de boottocht af te sluiten met een fantastische zonsondergang tijdens een heerlijke pizza en koud colaatje of biertje in een lodge vlakbij onze campsite.

400 mm | f/8.0 | 1/250 | ISO 100.

140 mm | f/8.0 | 1/1000 | ISO 250.

400 mm | f/8.0 | 1/100 | ISO 500.

Okavango Delta

Op naar de campsite in de Okavango Delta! De rit erheen was al een ervaring op zich. Van een kort stuk asfalt in Maun naar kleiwegen met hobbels tot aan zandwegen met gaten en diepe sporen. Onderweg kwamen allerlei wild tegen. Olifanten. Niet te tellen zoveel! Na elke bocht stond er een nieuwe verrassing voor ons klaar. Giraffen, zebra’s en wildebeesten. Wat een pracht! En wat stelde de Sony A7R III snel scherp. Ik wist echt niet meer wat ik moest fotograferen, zoveel moois!

Toen bedacht ik mij, misschien moet ik iets minder enthousiast fotograferen want ik heb maar 2 SD kaartjes van 64GB bij me. En aangezien de A7R III 42 miljoen pixel heeft, zijn de bestanden erg groot. Zo groot dat je op 1 kaartje ongeveer 700 RAW foto’s kwijt kan. Dat was even slikken. Dan moet ik echt op gaan letten wat ik ga fotograferen, want ik zit hier 3 dagen en ik schiet met gemak 1000 foto’s op één dag. Helemaal als ik in deze hoedanigheid mag en kan fotograferen. Door nog een laatste ingevingen bedacht ik mij en heb ik de Sony A7R III op compressed RAW gezet. Minimale kwaliteitsverlies, maar was nu wel in staat om 1400 foto’s op te slaan op één SD kaart. Kijk, dat scheelt een hoop. Nog steeds selectief fotograferen, maar met minder opslag stress.

400 mm | f/8.0 | 1/1000 | ISO 1000.

70 mm | f/8.0 | 1/1000 | ISO 2500.

Aangekomen op de campsite hadden we de tenten op gezet, dit was een klusje van ongeveer 10 minuten. De zon begon al onder te gaan en het werd al snel donker. Een mooi moment om de zonsondergang in Botswana vast te leggen. Wat een prachtig schouwspel, de kleuren die de Sony vast weet te leggen.. De lucht lijkt wel parelmoer.

42 mm | f/8.0 | -0.7 sec | ISO 1000

Tijdens het eten, vroeg Ed wie er in het tentje op de grond wilde slapen en wie er op de auto wilde slapen. In de wandelgangen had hij al vernomen dat ik niet graag op de grond wilde slapen. Waarom, zul je je afvragen. Nou ik had een beetje het idee dat ik mijn tent aan het opzetten was in het leeuwenverblijf van Artis. Niet echt comfortabel als je het mij vraagt en ik wilde toch graag mijn zoontje weer zien. Ik sliep samen met Kevin op de auto van Atte en Marijke, die ook in een tent op dezelfde auto sliepen.

De volgende ochtend werd Kevin euforisch wakker. "Ik heb hyena’s gezien, ze liepen over de campsite zo die kant op!!" Ik heb zelf als een blok geslapen en heb er niets van gehoord. Ik klom het trappetje van de tent af en stond even stil bij de zonsopkomst, wederom een fantastisch schouwspel.

400 mm | f/8.0 | 1/1000 | ISO 2000.

400 mm | f/5.6 | 1/1000 | ISO 160.

400 mm | f/8.0 | 1/1400 | ISO 100.

Tijdens het ontbijt werd ons door Ed verteld wat we gingen doen. Op zoek naar wild natuurlijk. Eindelijk tijd om de A7R III aan de tand te voelen. Qua ergonomie kan Sony nog wat verbeteren in mijn optiek. Zeker met de 70-200mm en 2.0 teleconverter heb ik het gevoel dat het toestel uit mijn hand kan glijden als ik de camera niet ondersteun met mijn linkerhand. Maar dit ligt natuurlijk ook voor een groot deel aan wat voor handen je hebt. Tijdens het fotograferen van het eerste wild kwam ik er ook achter dat ik mijn instelwieltje aan de achterkant, naast het schermpje soms per ongeluk verdraaide. Deze verstelde ik met de muis van mijn hand, zonder dat ik er erg in had. Ik had dit wieltje ingesteld op ISO, waardoor ik die eenvoudig kon verstellen. Hierdoor heb ik een paar overbelichte foto’s . Wat overigens in post heel goed te corrigeren is, want het dynamisch bereik van de A7R III is echt waanzinnig. Wat was ik onder de indruk van de foto’s en de camera.

164 mm | f/8.0 | 1/1000 | ISO 400.

100 mm | f/8.0 | 1/1000 | ISO 200.

140 mm | f/8.0 | 1/400 | ISO 125.

De eerste dieren die we die dag tegenkwamen waren vogels. De A7R III heeft 3 voorkeuze instellingen bovenop het wieltje waar je je fotokeuze instelt. Onder nummer 2 heb ik ingesteld voor sport en in burst modus. De autofocus tracking van de laatste generatie Sony systeemcamera’s is echt fenomenaal. Wil je vogels fotograferen in vlucht? Geen enkel probleem!! Als je de vogel goed in je zoeker weet te houden, houdt de A7R III echt continue focus op je onderwerp. Wat zijn die jongens van Sony ver met deze techniek.

400 mm | f/8.0 | 1/1000 | ISO 400.

140 mm | f/8.0 | 1/1000 | ISO 100.

Vervolgens kwamen we het ene wild na het andere tegen. Snel schakelen tussen de 16-35mm en de 70-200mm lens. Dit omdat de olifanten en wildebeesten soms heel ver weg staan. Er zijn ook momenten dat als je een bocht maakt, je opeens oog in oog staat met een gigantische olifant. Wat een majestueus wezen is dit. De details die je vast weet te leggen met de Sony A7R III, de rimpels in de kop, de nerven in de afgebroken slagtanden. Heel erg bijzonder!

Een andere handige functie van de camera is de “cropfactor functie”. De A7R III is een fullframe camera, maar er zit een optie op om de sensor te croppen. Dat houdt in dat als je bijvoorbeeld met de 70-200mm en 2.0 teleconverter schiet je het bereik verdubbeld (140-400mm) en als je deze weer maal de cropfactor doet (1.5) heb je een maximaal lens bereik van 600mm. Als je gebruik maakt van de “cropfactor functie, ga je wel terug van 42 miljoen pixels, naar 18 miljoen pixels. Dit klinkt als een flinke stap terug, maar dit is qua resolutie meer dan genoeg om foto’s op groot formaat af te drukken. Deze functie is wederom een dikke plus voor dit toestel.

Na de eerste dag, zaten we ‘s avonds rond het kampvuur te praten over wat we allemaal meegemaakt hadden. De camera’s werden erbij gepakt en de foto’s werden terug gekeken. Ondertussen waren Marijke en Rita het avondeten aan het maken en Ed ontfermde zich over de barbeque. Tijdens het bekijken en vergelijken van de foto’s kwam ik tot de ontdekking dat het scherm van de A7R III niet zo goed is als de rest van het toestel. In vergelijking met de D850 was er een duidelijk verschil. Als ik de foto’s terugkeek op het scherm miste ik scherpte. Maar wat ik al zei, thuis op de computer waren ze op een paar na allemaal haar scherp. Waar de Sony wel wat moeite mee had, is scherpstellen met tegenlicht. Ondanks dat ik bijna alles boven 1/1000 sluitertijd heb geschoten en zelf bepaalde waarde focus lag.

394 mm | f/8.0 | 1/1000 | ISO 320.

400 mm | f/8.0 | 1/1000 | ISO 250.

294 mm | f/11.0 | 1/1000 | ISO 2500.

De volgende dag zagen we wilde dieren in overvloed, dus echt heerlijk kunnen fotograferen. Ik was overigens nog steeds met mijn eerste accu bezig! Systeemcamera’s staan er om bekend dat ze stroom vreten. Natuurlijk hield ik er rekening mee, elke keer na het fotograferen deed ik het het toestel weer uit. De A7RII maakt gebruik van de NP-FZ100 in tegenstelling tot de NP-FZ50 die door zijn voorgangers werd gebruikt. Dit heeft ervoor gezorgd dat ik 35% accu cappacteit over had na een hele dag fotograferen.

‘s Avonds bij het kampvuur zaten ik heerlijk na te genieten. Totdat we het gebrul van een leeuw hoorde. Mijn hart zat in mijn keel. Het leek wel of de leeuw achter de tent zat! Volgens Ed hoefde we ons geen zorgen te maken, want het geluid kwam van enkele km’s verderop. Het gebrul van de leeuw werd van links beantwoord door het gebrul van een andere groep leeuwen. We zaten er dus middenin! Tegelijkertijd hoorde we het getrompetter van een olifant en het geluid van takken of bomen die afgebroken werden. Wat gebeurd daar allemaal!? We zijn echt op bezoek bij de wilde dieren en zij maken hier de dienst uit. Tijdens de nacht was het nog lang onrustig en het gebrul van de leeuwen bleef maar doorgaan.

224 mm | f/8.0 | 1/400 | ISO 100.

400 mm | f/8.0 | 1/400 | ISO 100.

400 mm | f/8.0 | 1/400 | ISO 160.

De volgende ochtend zagen we de pootafdrukken van luipaarden en hyena’s. Ze scharrelen dus echt gewoon rond. Maar ik heb nog steeds niets gezien. Onze derde en laatste dag was ondertussen aangebroken en wat wilde we graag de grotere katten zien. Weer vroeg op pad om deze prachtige dieren die bij iedereen hoog op het lijstje staan te zoeken. Ondertussen heb ik wel van accu geruild en het tweede SD kaartje zat er ook al in.

400 mm | f/5.6 | 1/1000 | ISO 400.

16 mm | f/8.0 | 1/400 | ISO 50.

Helaas, geen grote katten gezien. Het is niet anders. We hebben ze gehoord, wat al een intense ervaring was. We hebben diverse andere prachtig mooie dieren mogen fotograferen in hun natuurlijk leefomgeving en deze leefomgeving is waanzinnig!
Als ik het geld ervoor had, zou ik de A7R III kopen. Door de 42MP sensor, heb je wel de duure GM lenzen van Sony nodig die de fijnmazigheid van de sensor aankunnen. De scherpte is super en gebruiksgemak van de voorkeuze knoppen zijn erg prettig je kan alles instellen zoals je dat wilt. Het enige echte nadeel voor mij was de ergonomie van de camera.

De terugweg verliep erg soepel. Na 28 uur reizen en meer dan 10.000km zat ik weer thuis op de bank. Vol bijzondere herinneringen en een voldaan gevoel. Wat was dit mooi! Die katten, die moet ik nog een keer vast leggen. Hopelijk kom ik hier nog een keer terug in dit prachtige land en dan het liefst weer met een Sony camera.

Ed en Peter, heel erg bedankt voor deze waanzinnige ervaring. Bedankt voor de herinneringen die niemand ons meer afneemt. Bedankt voor deze toffe week. Bedankt voor de verhalen die ik kan vertellen tegen vrienden tijdens verjaardagen. Bedankt voor de foto’s die ik mijn zoontje kan laten zien en hem vertellen wat ik daar gedaan heb en wie dat mogelijk gemaakt hebben. Het woord ‘bedankt’ dekt natuurlijk bij lange na de lading niet voor hetgeen ik hier bedoel. Maar welk woord ik ook zou kiezen, het zou allemaal tekort schieten.

Okavango Delta

De Okavango Delta is de grootste binnenlandse delta van de wereld. Het is een uniek gebied met een geweldige verscheidenheid aan wilde dieren. In tegenstelling tot veel andere natuurgebieden zijn hier geen verharde wegen, elektriciteit of hekken, je staat hier echt midden in de natuur. Dit is niet geheel zonder risico, maar maakt het wel veel indrukwekkender. Een leeuw die aan je tent likt is niet erg, zolang je niet per ongeluk de rits bent vergeten dicht te doen... Tijdens onze reis verbleven wij op de Kwai Community Campsite in Moremi Game Reserve in het oostelijke deel van de Okavango Delta. Het gebied is prima toegankelijk met een goed uitgeruste 4x4 en staat bekend en is geliefd om de grote aantallen - en de verscheidenheid aan diersoorten die hier vertoeft.