Review Sony A6500

Wij van Cameraland zijn ongelooflijke boffers. Je gaat helemaal voor niks naar Botswana om daar volledig verzorgd rond te rijden door de Afrikaanse wildernis. Uiterst primitief, maar met een perfecte verzorging en de allerbeste bush-kok die je je maar kunt wensen (Rita). Met ervaren gids Ed die waakt over je veiligheid en er zo goed mogelijk voor zorgt dat je te zien krijgt waar je voor kwam. En met copiloot Atte die Jumbo 747s moeiteloos verruilt voor levende dikhuiden. En dan mag je ook nog eens kiezen met welke cameraset je wilt fotograferen. Ja, wij zijn boffers.

Sony A6500

Ik koos voor de Sony A6500 APS-C systeemcamera, met daarbij de Sony Vario Tessar T* E 16-70mm f/4.0 ZA OSS standaardzoom en de Sony 70-300mm f/4.5-5.6 G OSS telezoom. Een relatief lichte, compacte set van hoge kwaliteit. De 24 megapixel beeldsensor van deze camera hoort tot de beste in zijn klasse. Volgens Sony is de autofocus razendsnel en precies, net als bij de fullframe A9. Logisch is de vraag: waarom geen fullframe-camera? Dan heb je immers een grotere beeldsensor, met extra gevoelige pixels, haast onbeperkte ISO-mogelijkheden en een extra hoge beeldkwaliteit. Maar dan heb je wel een groot, zwaar objectief nodig om je prooien groot genoeg in beeld te hebben. Of je moet gaan croppen (uitsnedes maken achteraf). Maar als je fullframe wilt gaan croppen, kun je net zo goed met een camera met APS-C beeldsensor gaan werken. Dus als je veel tele wilt en toch een compacte set, dan is de snelle A6500 een prima keuze. Dacht ik. Maar hoe pakte dat uit in de praktijk?

Met de A6500 heb je het gevoel dat je volledig in control bent.

70-300 mm, genoeg tele?

Voor algemeen gebruik is een 70-300 mm een ideale telezoom. Een niet te groot, niet te zwaar objectief waarmee je verre onderwerpen flink naar je toe haalt. De A6500 met 16-70 en 70-300 mm is een uiterst draagbare set, goed geschikt voor reis en vakantie, een set die je ook tijdens wandelingen makkelijk meeneemt. 300 mm werkt als een 450 mm op fullframe. Daar kun je op safari goed mee uit de voeten, al zou je voor sterke close-ups nog wel meer tele willen hebben. Veel foto’s heb ik daarom nog wel moeten bijsnijden. Wil je je specialiseren in natuurfotografie, dan heb je meer aan een 100-400 mm. Of een 70-200mm f/2.8 met 2x teleconverter. In beide gevallen heb je heel wat meer aan volume en gewicht mee te torsen. Gelukkig is de combinatie van A6500 en 70-300mm zó goed, dat je flink kunt uitsnijden zonder dat je veel beeldkwaliteit inlevert.

Dus, specialiseer je je in natuurfotografie, dan is 100-400 mm de betere keuze. Zijn formaat en gewicht belangrijk, dan is de 70-300 mm je vriend. Met dit laatste objectief vormt de A6500 een beter uitgebalanceerde combinatie. Deze 70-300 mm van Sony is bovendien van uitstekende kwaliteit. Zelfs bij de grootste diafragma’s al goed presterend. Dit is belangrijk als je niet altijd met veel licht kunt werken. Overigens blijkt de A6500 ook dán een goede keuze, want ook bij hoge ISO-waarden levert hij schone resultaten met minimale ruis.

Ook bij weinig licht

Onze eerste avond in Botswana maakten we een boottocht, die eindigde in de schemering. Haast tegen beter weten in blijf je door fotograferen: het snel afnemende licht leidt tot steeds lange sluitertijden, ook als je de camera toelaat hogere ISO-waarden te kiezen. Ik had dan ook duidelijk meer missers dan later overdag: nét niet scherp, nét dat kleine spoortje trilling. Gelukkig waren er ook veel goed gelukte, scherpe foto’s. De beeldstabilisatie (in de camera en in het objectief) maakt kleine wondertjes mogelijk.

Auto-ISO

Ik ben een fan van de Auto-ISO instelling en die gebruikte ik ook op de A6500. Deze automatische gevoeligheidsregeling zorgt ervoor dat je altijd met een zo laag mogelijke ISO-instelling werkt, rekening houdend met de lichtomstandigheden. Als bovengrens had ik ISO 3200 ingesteld. Dan ga je in een mooie avondlucht wel wat ruis zien, maar heb je bijvoorbeeld een bosrand vol details in de achtergrond, dan valt de ruis veel minder op. Je krijgt dan beslist nog bruikbare foto’s, maar je moet niet sterk willen vergroten of uitsnedes willen maken. Overigens kun je met nabewerkingsoftware van Nik Define nog heel wat ruis wegwerken.

Als links-ogige fotograaf zit je ook niet te wachten op AF-sturing met je neus. Uit dus!

265mm | f/5.6 | 1/4000 sec | ISO 2000

165mm | f/5.6 | 1/500 sec | ISO 100

300mm | f/6.7 | 1/500 sec | ISO 160

Wat een snelheid!

Eén van de grootste highlights van de A6500 is z’n scherpstelsysteem. 425 fasedetectiepixels over het gehele beeldveld, dat staat voor een supersecure autofocus. Bij een spiegelreflexcamera heb je in het midden van je beeld de hoogste precisie, bij de A6500 maakt het niet uit waar je wilt dat de camera scherpstelt. Dus ... dan zet je je scherpstelveld iets boven het midden bijvoorbeeld, zodat je automatisch toewerkt naar een betere compositie (onderwerp in het midden is meestal saai, immers). Scherpstelling met de 70-300 mm is in de meeste gevallen spot-on en haast vertragingsvrij.

Het is vooral zaak de goede scherpstelmethode te kiezen. Mij beviel de optie uitgebreid flexibel scherpstelpunt erg goed. De camera stelt dan vooral scherp op het punt waar jij op richt, maar gebruikt de omliggende pixels als extra assistentie. Prima te gebruiken bij snelle beeldseries, want de autofocus blijft de scherpte goed bijhouden. Is je foto-prooi flink in beweging (rennen, vliegen), dan is de snelle continu autofocus je beste keuze. Je kunt de grote ronde knop op de zijkant van het objectief overigens gebruiken om de scherpstelling vast te zetten, als een scherpstelvergrendeling.

Touchscreen, nee bedankt

Bij een demonstratie in onze winkel is het leuk om te laten zien hoe je via je je touchscreen makkelijk scherpstelt op je onderwerp. Maar ik zeg er wel bij dat het niet altijd handig is. In Botswana stond het uit. Al te makkelijk verplaats je je scherpstelveld naar een plek in het beeld waar je het helemaal niet wilt hebben. Met als resultaat mislukte foto’s. Als links-ogige fotograaf zit je ook niet te wachten op AF-sturing met je neus. Uit dus!

Vroeger stopte ik 10 diafilms van 36 opnamen in m’n fototas, nu neem ik twee extra batterijen mee.

Extra batterijen onmisbaar

Als je een spiegelreflex gewend bent, zul je zeker moeten wennen aan het batterijverbruik van een systeemcamera. Op de dagen dat ik veel foto’s maakte (zo’n 400) had ik aan één reservebatterij niet genoeg. Is dat erg? Ach, vroeger stopte ik 10 diafilms van 36 opnamen in m’n fototas, nu neem ik twee extra batterijen mee. Niet zeuren, gewoon genieten van de vele pluspunten van zo’n slimme en goede systeemcamera! Als groot-stroomverbruiker doe je jezelf een groot plezier met een Hähnel Pro Cube lader. Daarin laad je in twee uur tijd twee batterijen tegelijk op. Daarbij houdt deze lader de batterijen zo stevig in z’n houders dat het laden zelfs in een bumpy fourwheeldrive zonder hapering verloopt.

Goede JPEG’s

Veel fotografen schieten uitsluitend in RAW. Theoretisch hebben ze helemaal gelijk: in een RAW-bestand zit alle beeldinformatie die de camera vastlegde. Daarmee heb je maximale ruimte voor optimalisatie in de nabewerking. Maar: de JPEGs zijn tegenwoordig vaak zo goed (vooral bij Fujifilm en Sony), dat een paar kleine modificaties voldoende zijn om je beeld te optimaliseren. Om het anders te zeggen: in de JPEG is op het gebied van nabewerking al heel wat voorwerk gedaan. En dat is precies ook de ervaring die ik met de A6500 had. De Sony kleuren zijn absoluut overtuigend: pittig, neutraal, natuurlijk. De beelden onderscheiden zich verder door een hoge detaillering en een opvallend laag ruisniveau. Het mag dan ‘maar’ een APS-C sensor zijn, het is wel een topper. Veel van m’n foto’s zijn uitsnedes: gelukkig was daar kwalitatief gezien ruimte voor.

De Sony kleuren zijn absoluut overtuigend: pittig, neutraal, natuurlijk.

300mm | f/5.6 | 1/500 sec | ISO 125

300mm | f/5.6 | 1/500 sec | ISO 1000

2200mm | f/5.6 | 1/750 sec | ISO 100

Nabewerking

Op mijn computer zit het standaard fotoprogramma van Apple. Ik werk er graag mee. Het kan minder dan Lightroom, al is het in de loop der tijd best compleet geworden. En doordat het programma prima combineert met de Nik Collection software kan ik toch alles uit m’n beelden halen wat ik wil. Ik gebruik voornamelijk Color Efex, en daarin dan vooral de filters Tonal Contrast, Pro Contrast en Detail Extractor. De beelden bij deze review werden naverscherpt met de Pro Sharperner.

Zeiss 16-70 mm van grote klasse

Natuurlijk werkte ik voornamelijk met de 70-300 mm telezoom, maar ik had ook een hele goede standaardzoom bij me. Deze Sony Vario Tessar T* E 16-70mm f/4.0 ZA OSS zoom is een ideaal allround maatje voor de A6500. Duidelijk meer groothoek en tele dan een gewone standaard zoom en absoluut van topkwaliteit. Erg scherp en bovendien een mooi softe onscherpte, de naam Zeiss waardig. Hij is bovendien erg compact voor een zo universeel bereik. Vergelijkbaar met 24-105 mm op fullframe. Je mag gerust zeggen dat deze 16-70 mm zoom een belangrijke extra reden mag zijn om voor een Sony APS-C systeemcamera te kiezen. Een compacte high-end standaardzoom. Zet de A6500 met deze 16-70 eens naast de fullframe A7 II met de equivalente 24-105 mm: het verschil in volume en gewicht is groot.

Conclusie: De A6500 is simpelweg heel erg goed

Ik kwam terug uit Botswana met een massa goed gelukte foto’s. Om zeker te zijn van precies de goede oogopslag, pose, slurfhouding enz. maakt ik veel bursts: korte continu-series. Dat zadelt je op met een forse naselectie, maar het resultaat is extra bevredigend. Kiezen werd zo een luxeprobleem.

Voor de power die hij bij biedt oogt de A6500 bescheiden. Terwijl het een supercamera is die het makkelijk kan opnemen tegen indrukwekkender topmodellen in de APS-C klasse: denk aan de Nikon D500 en D7500, Canon EOS 7D II en 80D, of de Fujifilm X-T3. Hij staat constructief op een veel hoger niveau dan de vrijwel gelijk ogende A6000 en is bovendien spatwaterdicht. Verder: ontzettende goede, snelle autofocus, een haast oneindig doorlopende buffer, permanente beeldverversing bij snelheden tot 8 bps, een top van 11 bps, excellente beeldkwaliteit. Met de A6500 heb je het gevoel dat je volledig in control bent. De bediening is logisch. En de kwaliteit van de foto’s is erg hoog. Zo compact, zo snel, zo makkelijk, zo goed, de A6500 heeft een unieke mix van eigenschappen!

Zo compact, zo snel, zo makkelijk, zo goed, de A6500 heeft een unieke mix van eigenschappen!

Okavango Delta

De Okavango Delta is de grootste binnenlandse delta van de wereld. Het is een uniek gebied met een geweldige verscheidenheid aan wilde dieren. In tegenstelling tot veel andere natuurgebieden zijn hier geen verharde wegen, elektriciteit of hekken, je staat hier echt midden in de natuur. Dit is niet geheel zonder risico, maar maakt het wel veel indrukwekkender. Een leeuw die aan je tent likt is niet erg, zolang je niet per ongeluk de rits bent vergeten dicht te doen... Tijdens onze reis verbleven wij op de Kwai Community Campsite in Moremi Game Reserve in het oostelijke deel van de Okavango Delta. Het gebied is prima toegankelijk met een goed uitgeruste 4x4 en staat bekend en is geliefd om de grote aantallen - en de verscheidenheid aan diersoorten die hier vertoeft.