Dit is een demo-winkel. Een geplaatste bestelling zal niet worden verwerkt.

Review Sigma 85mm f/1.4 Art

Het is zaterdagavond en ik kom net terug van een bezoek aan Amsterdam met mijn vader. Wat vermoeid laat ik mijn fototas van mijn schouders glijden en pak ik deze uit. Ik leg mijn camera en objectieven op hun vertrouwde plek in de kast. De afgelopen jaren stonden daar enkel Canon objectieven. De 50mm 1.4 USM, de 24-105L f/4 en 135L f/2 waren al tijden onderdeel van mijn fotografisch arsenaal. Wie mij toen had verteld dat ik al mijn Canon objectieven zou vervangen voor Sigma objectieven, in het verleden toch meer een goedkoper alternatief, had ik steevast voor gek verklaard.

De Canon 50mm f/1.4 USM was het eerste objectief dat vervangen werd. Dit fijne objectief moest plaats maken voor de nog fijnere Sigma 50mm f/1.4 ART. Daarna volgde de Canon 24-105 f/4.0 L, gebruikt voor landschappen. Deze werd vervangen door de Sigma 24-35mm f/2.0 ART. Als laatste is nu mijn vertrouwde Canon 135mm f/2.0 L aan de beurt; door de lange brandpuntsafstand was dit objectief niet praktisch voor gebruik in mijn (thuis)studio. Tot op heden was er niet echt een (goed) betaalbaar alternatief maar daar kwam verandering in toen Sigma de 85mm f/1.4 ART aankondigde.

Op de website van Sigma Benelux vinden we wat informatie over dit objectief, waaronder deze tekst:

“De SIGMA 85mm F1.4 DG HSM voldoet aan de allerhoogste eisen van de Art-lijn en zet hiermee een nieuwe standaard in portretfotografie. Voorzien van 14 elementen in 12 groepen, mag u prestaties verwachten die uw voorstellingsvermogen zullen uitdagen en het uiterste zal halen uit iedere DSLR van 50-megapixel en meer. Grensverleggende scherpte, in combinatie met een zeer aantrekkelijk bokeh: de Sigma 85mm F1.4 DG HSM Art is de logische keuze voor iedere fotograaf die uitsluitend voor het allerbeste kiest.”

Schitterend natuurlijk, zo'n praatje. Maar voldoet deze lens ook aan de verwachtingen? In deze review ga ik het objectief binnen een drietal disciplines aan de tand voelen. De meest voor de hand liggende discipline waarbij dit objectief gebruikt gaat worden is portretfotografie. De twee andere disciplines zijn indoor sportfotografie (jiu-jitsu) en landschapsfotografie.

Portretfotografie

De meest voor de hand liggende discipline voor een 85mm is natuurlijk portretfotografie. In mijn bescheiden thuisstudio heb ik een tweetal portretten geschoten. De eerste is van mijn vrouw Nathalie, die het eigenlijk altijd moet ontgelden als ik een nieuw stukje fotografisch speelgoed heb :).

De foto is licht verscherpt in Photoshop CC en er zijn wat oneffenheden weggewerkt. De eerste resultaten zijn veelbelovend. De Sigma 85mm f/1.4 ART laat de foto’s (op f/8) uit mijn 5D mark III ogen alsof ze uit de 5D mark IV komen! De kleuren zijn mooi, het contrast is zeer goed en de resolutie is hoog. Echter, op f/8 doen veel objectieven het natuurlijk goed. Het wordt spannender als we het diafragma open draaien. Het maken van een selfie op f/1.4 heeft nog heel wat voeten in de aarde gehad. Wellicht had ik in retrospectief de foto’s beter om kunnen draaien. De scherptediepte bij een open diafragma op 85mm is namelijk echt heel klein, in live view doet de wireless trigger van mijn flitsset het niet en het goede autofocus punt selecteren als je zelf vóór én achter de camera moet staan is lastig. De oplossing: AF uit, focus ring op “zo dichtbij mogelijk” en vervolgens je hoofd steeds een aantal millimeter verplaatsen en proberen niet als een dwaas te kijken. Jullie kunnen je wel voorstellen dat ik ongeveer 100 foto’s heb genomen voordat ik er een te pakken had waarbij de compositie, blik (vooral dit was een probleem) én scherpte naar wens waren. Als je goed kijkt kan je in mijn pupil zelfs het statief nog zien staan dat ik gebruikt heb.

Het scherpteverloop van het objectief is erg mooi op een full frame camera . Het oogt wat romiger dan bij mijn oude 135mm f/2. Ook op f/1.4 is dit objectief erg scherp en verlies je geen contrast en resolutie. Voor portretfotografie is dit in ieder geval een beest van een objectief! Het is zo scherp dat het wellicht ook wat minder flatteus is. Je ziet écht alles!

Sportfotografie

Voor portretfotografie is het objectief dus zeer geschikt. Maar wat kunnen we er nog meer mee? 85mm is wellicht niet de eerste keuze als het gaat om sportfotografie, je ziet immers altijd van die grote tele-toeters. Het mag nu net zo zijn dat ik een sport beoefen (en soms ook fotografeer) waarbij ik redelijk in de buurt van de “atleten” kan komen. Bij toeval waren er ook nog eens zwarte band examens! Genoeg om vast te leggen dus.

Aangezien jiu-jitsu een redelijk snelle sport is, is een korte sluitertijd wel gewenst. Omdat het objectief een maximale diafragmaopening heeft van f/1.4 is er weinig licht nodig om een gepaste sluitertijd te behalen. Daarbij komt dat je niet heel dichtbij staat, waardoor je voldoende scherptediepte over hebt om mooie plaatjes te schieten.

Ook voor indoor sportfotografie is dit objectief zeer geschikt. Hier moet echter wel bij vermeld worden dat je redelijk dicht op je onderwerp moet kunnen komen om frame vullende foto’s te kunnen maken.

Landschapsfotografie

De laatste discipline die ik wil behandelen is landschapsfotografie. Nu denken de meeste fotografen bij het fotograferen van landschappen wellicht aan een groothoek objectief . In sommige gevallen kan het echter beter zijn om een tele objectief te gebruiken, bijvoorbeeld als je details in het landschap wilt uitlichtten. Vergelijk figuur 11 en 12 maar eens met elkaar. Het zijn foto’s van hetzelfde landschap, waarbij de ene is genomen op 35mm en de ander op 85mm.

Een ander voordeel van een tele-objectief is dat je gebruikt kunt maken van het beschikbare diafragma om zo een zeer kleine scherptediepte te gebruiken die een extra creatief effect geven aan landschapsfoto’s.

Ook voor landschapsfotografie is de Sigma 85mm f/1.4 uitermate geschikt. Het objectief is van hoek tot hoek scherp, de kleuren zijn mooi en het contrast hoog. Het is ook fijn om de mogelijkheid te hebben om te werken met een geringe scherptediepte.

Autofocus

Oké, het objectief produceert dus zeer scherpe, contrastrijke en kleurrijke foto’s. Er is echter 1 ding waar Sigma de plank nog wel eens heeft misgeslagen en dat is op het gebied van autofocus. Niet dat die niet snel is op het gemiddelde ART objectief, in tegendeel. Scherpstellen gaat bij de objectieven die ik heb getest snel en vrijwel geruisloos. Waar het nog wel eens aan schort is de consistentie. Vooral de oudere ART serie objectieven zaten er meer dan eens compleet naast als het om scherpstellen ging. Dat is niet zo erg als je een landschap fotografeert op 24mm met een diafragma van f/11, maar het is funest voor foto’s waarbij je bijvoorbeeld een diafragma van f/1.4 gebruikt op een brandpuntsafstand van 85mm. Waar mijn andere ART objectieven een fijn afstelling hebben moeten ondergaan d.m.v. de Sigma USB dock, kan ik melden dat mijn 85mm f/1.4 heel erg goed werkt en er (vrijwel) nooit naast zit.

Conclusie

Na een aantal weken dit objectief gebruikt te hebben kan ik eigenlijk maar 1 ding concluderen. De Sigma 85mm f/1.4 is een fantastisch objectief die je (zeker op full frame) in veel situaties kan gebruiken. Als portretlens wil ik eigenlijk niet anders meer, maar ook voor indoor sport en landschappen zal dit objectief vaak op mijn camera zitten!

Maarten Kuiper

Fotograaf, schrijver, docent

Fotografie is voor Maarten Kuiper een uit de hand gelopen hobby. Hij begon als landschapsfotograaf maar raakte meer en meer in de ban van portretfotografie, op zoek naar emotie, gevoel en persoonlijkheid. Daarnaast schrijft Kuiper blogs over fotografie, gedichten en korte verhalen.