Dit is een demo-winkel. Een geplaatste bestelling zal niet worden verwerkt.

Review Canon EOS M3

De crew van Cameraland stelt mij voor een dilemma “Waarom test je niet een keer de Canon EOS M3 met een paar lensjes? Mooi ding, ziet er goed uit en heeft gewoon de sensor van de Canon 760D reflex...”. Nou, ik heb daar toch wat problemen mee. Canon introduceerde in 2012 de eerste EOS M, ongeveer vijf jaar te laat, en was toen al niet concurrerend met de reeds op de markt aanwezige systeemcamera's. Tel daarbij op de hoge prijs, het beperkte lensaanbod, de bulky uitstraling en de ronduit trage autofocus en wat een orakel moest zijn werd een debacle.

De eerste EOS M werd opgevolgd door de M2, die alleen in Azië op de markt was, en toen uiteindelijk de M3 de winkel binnenkwam heb ik er eerlijk gezegd nooit meer naar omgekeken. Als Canon zichzelf niet serieus neemt met systeemcamera's, waarom zou ik dat dan wel doen? Maar ja, soms maak je fouten en deze keer ging het bij mij fout op de vrijdagmiddagborrel. Ik schijn toen beloofd te hebben de Canon EOS M3 te gaan testen en dus heb ik een probleem.

Undercover met een M3

Er zijn van die camera's waarmee je als serieuze fotograaf liever niet gezien wilt worden en in mijn geval zijn dat de systeemcamera's van Canon. Maar beloofd is beloofd en dus zal ik het probleem oplossen. Deze keer ga ik undercover en test de camera in Frankrijk op een feest waar niemand mij kent en, omdat ik gezegd heb dat ik de fotograaf ben in de nieuwe Franse film van Louis de Funes en inspector Clouseau, ook niemand mij meer serieus neemt.

De EOS M3 in detail

De sensor van de Canon EOS M3 is gelijk aan die van de Canon 750D en 760D. Deze 24 megapixel Hybrid CMOS AF III sensor heeft meer focuspixels en zou in theorie vier keer sneller moeten zijn dan bijvoorbeeld de EOS M2 en de 100D. Dat is mooi, maar in werkelijkheid legt de camera het met autofocus nog steeds af tegen de concurrenten met hun systeemcamera's. Toch is er zoveel snelheidswinst dat de camera nu echt goed bruikbaar is geworden. Een sportfotografiecamera zal het nooit worden, maar dat is de bedoeling ook helemaal niet. Deze camera leent zich uitstekend als point en shoot camera en als vervanger/reserve camera van een (instap)reflex voor iedereen die geen snelle AF nodig heeft. Voor feestjes, partijen, landschappen, natuur en de gewone vakantie een ideaal ding om bij je te hebben. Omdat naar mijn idee de camera veelal gebruikt zal worden door de hobbyist die eenvoudig goede foto's wil kunnen maken, heb ik de camera dan ook als zodanig getest. De opnamen in JPEG, de autofocus in de landschappen op de 1 punt AF stand en op het feestje in de stand 'gezichtsherkenning + volgen'. Veelal op de automaat in P-stand en hier en daar in diafragmavoorkeuze Av-stand.

Bediening, grip en design

Veel, veel beter, anders kan ik het niet zeggen. Het menu is simpel, erg duidelijk en makkelijk in te stellen, en dat is in vergelijking met andere systeemcamera's op de markt een verademing. Daar waar andere merken hun doel nog weleens voorbijschieten met ongelooflijk veel instellingen, houdt Canon het simpel. Dit betekent dat er voor de normale gebruiker meer dan voldoende mogelijkheden zijn, maar voor de veeleisende gebruiker kom ik wel wat instellingen tekort. Zo is bijvoorbeeld de bracketing beperkt tot maar drie opnamen, waarbij wel opgemerkt moet worden dat als je meer wilt je dit natuurlijk ook prima handmatig in kan stellen. De bediening is prettig, alle knoppen zijn onder bereik van je duim en met de camera op automaatstand is de knop voor onder- en overbelichting een uitkomst. In de praktijk, zo zal later blijken, zit de camera er soms wat naast met belichting. De correctieknop standaard op +? biedt uitkomst en met gebruik van de optionele zoeker kun je perfect vooraf het eindresultaat bepalen.

Lenzen aanbod of eigenlijk wat ze allemaal nog niet hebben

Het lijkt wel of Canon de systeemcamerawereld nog steeds niet helemaal serieus neemt. Het lenzenaanbod is, met drie lenzen toen ik aan de test begon en inmiddels vier, ronduit karig (eigenlijk vijf, maar twee kitlenzen vind ik geen toevoeging). Wellicht dat de komende Photokina uitkomst gaat brengen, maar ze moeten er nu toch echt eens iets aan gaan doen. Natuurlijk kun je met een adapter de lenzen uit het gewone EF systeem er op plaatsen, maar wie gaat dat doen? Koop je een kleine camera om er vervolgens een grote onhandige lens op te plaatsen, dan kun je net zo goed een DSLR aanschaffen.

Voor de test nam ik mee:
  • Canon EOS M3
  • EF-M 11-22/4.0-5.6 IS STM
  • EF-M 18-55/3.5-5.6 IS STM

De lenzen, Bokeh en scherpte

Als je met een EOS M in RAW fotografeert is het wel even schrikken je als je de foto's bekijkt in Lightroom. Er lijkt sprake te zijn van veel lichtafval, veel vertekening en veel lensfouten. Het maakt daarbij niet uit welke lens uit de EOS M serie je pakt, het is allemaal even goed (of slecht, net wat je wilt). Echter, zodra je het automatische lenscorrectieprofiel inschakelt verdwijnen alle problemen als sneeuw voor de zon. De meegestuurde meet- en correctiegegevens in het lensprofiel zijn dus uitstekend en als je in JPEG fotografeert gebeuren deze correcties al in de camera. De lenzen zijn in hun prijs-en kwaliteitsklasse prima scherp en de onscherpte in de achtergrond - Bokeh - is vergelijkbaar met vergelijkbare lenzen in de markt. De foto's spreken voor zich.

Hopelijk brengt Canon nog een paar lichtsterke lenzen voor het M-systeem op de markt. Deze camera leent zich immers, vanwege de grote APS-C sensor, prima om te te spelen met scherptediepte.

ISO-waarden, ruis en detaillering

De nieuwe 24 megapixel sensor scoort goed. Naarmate de ISO wordt opgevoerd neemt de ruis toe, worden de kleuren fletser en neemt het contrast af. Tot 1600 ISO is het beeld zeer goed bruikbaar, ook als er nog een uitsnede wordt gemaakt. De ruis is op 100% weliswaar zichtbaar, maar nog niet storend. Ook 3200 ISO is nog goed bruikbaar, maar daarna neemt de beeldkwaliteit snel af. Het gehele beeld oogt minder scherp, kleuren verdwijnen en ook het contrast neemt flink af.

De Canon EVF-DC1 zoeker, een must-have

De elektronische zoeker, die zowel geschikt is voor de EOS M3 als de Powershot G1 X mark II, is snel en met zijn 2.36 megapixels ook uitstekend van kwaliteit en scherpte. Door de zoeker 90 graden naar boven te kantelen is hij ook zeer geschikt voor onopvallend fotograferen of voor bijvoorbeeld macro-opnamen.

Met zijn stevige prijskaartje is de EVF-DC1 zoeker een duur accessoire, maar naar mijn idee de prijs meer dan waard. Van alle 170 foto's die ik deze dagen gemaakt heb, zijn er maar een stuk of tien tussen waarbij ik de zoeker niet heb gebruikt en dat was omdat je door middel van het touchscreen heel eenvoudig het autofocuspunt kunt verplaatsen. Ook voor het filmen was de zoeker ideaal en, doordat de zoeker iets naar achteren uitsteekt, voelt alles ook heel comfortabel.

Tijd voor de praktijk, een BBQ feestje

Zoals gezegd wil ik als serieuze fotograaf (nog) niet gezien worden met een EOS systeemcamera om mijn nek en dus stel ik mij aan alle Franse gasten op het feest voor als de fotograaf in de nieuwe film van Louis de Funes en zet ik mijn Profoto pet op.

Het feest is op Camping Kerisole in Frankrijk en van voorbereiding tot dessertbereiding wordt alles vastgelegd. Ik moet bekennen, deze camera valt helemaal niet tegen. Hij ligt lekker in de hand, de zoeker werkt fantastisch en het is niet zo'n groot onding om mee te slepen. Raar volk overigens die Fransen; hoogtepunt van de culinaire avond is een kind dat gekookt wordt in een hele grote pot, maar op miraculeuse wijze verdwijnt voor we haar op kunnen eten.

Speciaal voor deze avond heb ik de autofocus instelling op gezichtsherkenning en volgen gezet. We fotograferen immers alleen maar mensen..… en een paar garnalen. Nou daar moet nog wel wat aan gesleuteld worden door de Canon techneuten. De camera zat er een paar keer flink naast.

De camera heeft duidelijk niet scherp gesteld op de gezichten, maar gezocht naar de plek met het hoogste contrast in de foto om op scherp te stellen.

In de serie foto's heb ik de onscherpe laten zitten zodat je het zelf zien kan zien. De camera blijkt (achteraf) een stuk beter te werken in de 'normale' autofocus-stand, hoewel ik ook daar merkte dat de autofocus er soms onverklaarbaar naast zat. Juist in dit soort point- en shoot camera's mogen dit soort dingen niet voorkomen en Canon moet beter kunnen. Wellicht dat een update uitkomst kan brengen.

Video op de EOS M3

De autofocus van systeemcamera's doet het bij het filmen beter dan AF+LiveView van spiegelreflexcamera's en het resultaat in Full HD mag er wezen. De autofocus werkt in dit geval wel uitstekend. Wat mij direct opviel was de kwaliteit van het geluid. Meestal geeft een ingebouwde microfoon een blikkerig geluid en heb je veel last van omgevingsgeluid. De microfoon van de EOS M3 presteert echter boven verwachting goed en, mocht dit niet voldoende zijn, dan is er een aansluiting voor een externe microfoon. Overigens, en dat is ook een groot pluspunt van deze camera, geeft de Manual Movie stand volledige controle over diafragma, sluitertijd en ISO.

Nogmaals de praktijk, maar dan anders

Bij thuiskomst na de rit uit Frankrijk moesten de hond en zijn baasje natuurlijk nog even de benen strekken. Ondergaande zon in de Noordhollandse polder, een leuke gelegenheid om nog even wat foto's met de camera te maken. Ook wilde ik nog even de camera op een andere autofocus instelling testen. De camera staat op Av (diafragmavoorkeuze) en voor de belichtingsaanpassingen gebruik ik het instelwiel voor correctie dat zich bovenop de camera bevindt. Het werkt erg prettig moet ik zeggen. Je ziet direct resultaat in de zoeker en de juiste belichting is gemakkelijk in te stellen. Wat wel een beetje tegenvalt is het dynamisch bereik van de sensor. Juist met dit soort tegenlicht opnamen kom je daar achter. De voorgrond is te donker of de hemel te licht. Corrigeren in een beeldbewerkingsprogramma als Lightroom of Photoshop is geen oplossing. De details zijn gewoon niet aanwezig in het beeldbestand.

De conclusie, petje op of petje af

Na een paar dagen stoeien met de camera is de conclusie dat de camera gewoon goed is. Een uitstekende vervanger van een Canon instapreflex of een uitstekende toevoeging aan je Canon reflex. Je kan hem namelijk prima als point- en shoot camera gebruiken, maar het is ook een uitstekende optie voor de veeleisende reflexliefhebber die veel wil instellen maar niet wil zeulen met zware spullen. Canon moet nu wel serieus aan de slag met het lenzenaanbod. Natuurlijk is met drie kitlenzen het bereik van 11 t/m 200 mm ingevuld, maar het ontbreken van wat extra - en bij voorkeur lichtsterke lenzen staat het succes aardig in de weg. Het petje gaat dus af voor deze camera ook al zal je mij er nooit mee zien lopen. Zelf blijf ik fotograferen met een Canon 5D mark III full-frame camera of een middenformaat camera Hasselblad H5D-50.

De pluspunten:
  • Zeer eenvoudig en gemakkelijk in te stellen menu
  • Uitstekende (optionele) zoeker die de camera echt af maakt
  • Zeer prettige handligging met alles binnen bereik
  • Grote APS-C sensor
  • Goede kwaliteit bij hogere ISO waarden
De minpunten:
  • Weinig lichtsterke lenzen beschikbaar
  • Autofocus behoeft verbetering
  • Prijs in combinatie met zoeker
  • Laag dynamisch bereik








Ed's score voor de Canon EOS M3

4/5

Ed Dorrestein

Fotograaf / Safarigids

Ed Dorrestein heeft een passie voor natuur- en wildlife fotografie. Hij is zijn carrière in 1984 begonnen als trouwfotograaf, waarna hij jarenlang werkzaam is geweest binnen de camerabranche (waaronder als mede-eigenaar van Cameraland). Ed heeft tevens ruime ervaring als safarigids en gaat nog steeds jaarlijks reizen en fotograferen in Afrika. Hij test regelmatig camera's en schrijft en vertelt daar uitgebreid over.