Review Canon 6D Mark II Fred

Fred Hoogervorst
Verkoopmedewerker

• Getest in Africa:
• Canon EOS 6D Mark II Body
• Canon EF 24-70mm f/2.8L II
• Canon EF 70-200mm f/2.8 L IS III USM
• Canon EF 2.0X III N extender
• Tamron 100-400mm f/4.5-6.3 Di VC USD
• Hahnel ProCube2 DSLR Charger

Voor ik verder ga, eerst iets over mijzelf:

Ik ben Fred, sinds 2012 werkzaam bij Cameraland. Ik werk hoofdzakelijk in de verkoop, maar tegenwoordig doe ik ook de klantenservice. Sinds mijn 7e jaar fotografeer ik met Nikon spiegelreflexcamera’s. Eerst analoog en later digitaal. Ik ben een echte tech-junkie. Af en toe doe ik een betaalde opdracht. Hierdoor heb ik ruime ervaring op het gebied van fotografie en camera-instellingen.

Canon 6D Mark II

Toen ik te horen kreeg dat ik de 6D Mark II mocht testen was ik blij verrast. Een semi-pro full frame camera van Canon, daar kun je wat mee. Ik was even bang dat ik een camera mee kreeg met een kleine sensor. Ik heb van jongs af aan altijd al met kleinbeeld gewerkt. Een kleiner formaat vind ik kwalitatief niet goed genoeg. Ik ben nou eenmaal een zeikert..

Het beviel mij ook dat ik de nieuwe EF 70-200/2.8 III + 2x extender III mocht gebruiken. Ik heb zelf deze combinatie van het gele merk in mijn bezit gehad (prive). Omdat je op safari ook relatief vaak grote zoogdieren van dichtbij fotografeert, is dit bereik ideaal. Over de lenzen vertel ik verderop meer, ik begin bij de camera.

De behuizing

De body is één maat kleiner én lichter dan de grotere 5D serie. Op safari is dat geen straf, je sleept immers continu met de apparatuur. Wie een fullframe camera wil moet ook full frame lenzen tillen. Het is erg fijn dat de camera net iets kleiner is zonder dat deze inboet op ergonomie.

De behuizing is gedeeltelijk van magnesiumlegering gemaakt. Dit houdt in dat hij is afgedicht tegen vocht- en stof, maar in mindere mate dan de professionelere 5D-serie. Ik moet zeggen dat ondanks dat ik zeer kritisch ben op hoe de apparatuur is afgewerkt, deze camera zeer goed aanvoelt. Ik heb op geen enkel moment problemen gehad met stof of zand in Botswana.

De sensor

In de camera zit een 26 megapixel CMOS sensor aangestuurd door de nieuwe DIGIC 7 (2017) processor. Met deze processor is de 6D Mark II meteen in het voordeel ten opzichte van de 5D serie die het met een DIGIC 6+ (2016) moet doen. Meer rekenkracht van de DIGIC 7 staat garant voor een groter ISO bereik en betere ruisprestaties. In combinatie met de lagere hoeveelheid pixels op de sensor presteert de 6D Mark II beter op hoge ISO’s dan de 5D Mark IV.

Ik heb dit tijdens onze maaltijd aan de rivier kunnen testen. Vrijwel zonder licht heb ik gefotografeerd zonder ruis. Ook in de lage ISO’s (ISO 100) presteert de camera prima in het dynamisch bereik. De kleuren van Canon zijn altijd al erg realistisch en natuurlijk geweest. Bij het bekende gele merk met Sony sensoren vind ik dit vaak erg verzadigd. Met de huidige mogelijkheden in de nabewerking is dit meer een kwestie van voorkeur en smaak dan van goed of slecht.

De beeldkwaliteit is, zoals te verwachten valt, uitmuntend. Deze doet op geen enkel vlak onder van de duurdere 5D Mark IV. De 5D Mark IV heeft enkel 4 megapixels meer. Precies het verschil tussen 480 en 550 rijstkorrels op je bord. Voor de meeste fotografen is 26 megapixel meer dan voldoende. Ook voor grotere prints of crops van wel 100%.

Autofocus

Vooral dit aspect van de camera was ik met name in geïnteresseerd. Veel mensen kijken naar megapixels en aantal beelden per seconde, terwijl eigenlijk de autofocus prestaties het belangrijkst zijn bij het fotograferen van wildlife.

Ik heb de camera tijdens onze safari meermaals vergeleken met high-end compacts en systeemcamera’s. Niet één camera hield de tracking prestaties van deze camera bij. Bravo Canon en bravo spiegelreflex! Vrijwel elke systeem- of compact schiet sneller door het ontbreken van de spiegel. Er zijn echter maar weinig systeemcamera’s die sneller zijn in het bijhouden van een bewegend onderwerp.. Een roofvogel in vlucht was geen probleem voor het 45 punts fasedetectie autofocus systeem.

Voor statische onderwerpen heb ik ook gebruik gemaakt van live-view en de uitklapbare monitor. Normaal adviseer ik klanten in de winkel bij een reflex altijd de zoeker te gebruiken voor de hoogste snelheid. Canon heeft met haar DualPixel AF techniek hier echt vooruitgang in gemaakt. Het haalt het niet bij de systeemcamera’s, maar het komt zeker in de buurt.

Batterij en lader

Wat op een safari reis geen overbodige luxe is, is een camera die het lang volhoudt op een acculading. Ik had 2 accu’s mee, waarvan ik er eentje van heb moeten bijladen over een periode van 4 dagen.

Ik merkte dat de reflex gebruiker hier nog echt in het voordeel is ten opzichte van de meeste systeemcamera’s. Waar sommige camera’s 4x moesten wisselen van accu, kon ik op dezelfde accu doorpruttelen. Ik kreeg een beetje het gevoel alsof ik in een betrouwbare Volvo met dieselmotor reed.

Het laden deed ik met de ProCube 2 van Hahnel. Deze lader vind ik persoonlijk een factor 100 beter dan de standaard laders en wel hierom:

De lader is er voor de meest gangbare batterijtypes te krijgen. Er wordt als extraatje ook een penlite adapter bijgeleverd die je er gemakkelijk op klikt.

Canon EF 70-200mm f/2.8 L IS USM III

Al jaren is deze telezoom de standaard onder professionals en gevorderde hobbyisten. Het is een unieke combinatie van een zeer bruikbaar telebereik samen met een hoge lichtsterkte, sublieme beeldkwaliteit en razendsnelle autofocus. Ook is deze lens uitstekend te combineren met een 1.4x- of zelfs een 2.0x extender.

Helaas is deze opvolger minder spectaculair dan je zou verwachten. Canon heeft aan het optische ontwerp en de stabilisatiemotor namelijk niets veranderd. Een Canon EF 70-200mm f/2.8 L IS USM II maakt dus qua scherpte dezelfde foto als de Canon EF 70-200mm f/2.8 L IS USM III.

Nu moet er ook gezegd worden dat deze lens ook bijna niet beter kan worden. De scherpte, snelheid en bokeh zijn werkelijk subliem. De 70-200mm f/2.8 is hierdoor voor veel fotograferen de favoriete lens.

Canon heeft de nieuwe lens voorzien van Air Sphere coatings wat zou moeten helpen tegen flare en ghosting. Ook zijn er fluorine coatings toegepast wat de kwetsbaardere lenselementen beter bestand maakt tegen vuil en vocht. Verder heeft Canon de lens wat strakker vormgegeven en op de behuizing wat minder ‘kreten’ gezet. Ik heb de 70-200 voornamelijk met de 2x Extender gebruikt. Ik heb ervaring met dezelfde combinatie van het gele merk en ik moet zeggen: Wat een verschil!

In Botswana is overdag genoeg licht. Het verlies van 2 stops diafragma is hierdoor geen probleem. Ook fotografeerde ik voornamelijk met kleinere diafragma’s waardoor ik de lichtsterkte van de lens niet nodig had. Om de snelheid en trefzekerheid van de autofocus goed te kunnen vergelijken heb ik ook wat foto’s gemaakt zonder de extender. Alleen als je er echt op let merk je dat de combinatie met extender een fractie langzamer is en je soms opnieuw moet scherpstellen. Wanneer je deze combinatie bij minder licht zou gebruiken zul je ongetwijfeld merken dat de autofocus minder trefzeker wordt. Dit komt omdat het autofocussysteem bij Canon met een kleiner diafragma niet alle scherpstelpunten kan gebruiken.

Al met al blijft het fantastisch objectief voor de veeleisende fotograaf. Voor mensen die op hun portemonnee moeten letten is de het vorige model een betere koop. Je krijgt dan voor minder geld vrijwel identieke prestaties.

Tamron 100-400

Deze lens kreeg ik onverwacht in mijn handen om mee te nemen op onze safari-reis. Ik heb deze gezien zijn flexibele bereik het meest gebruikt. Uit de auto groot wild fotograferen, wat ik voor 90% van de tijd heb gedaan, gaat uitstekend met deze lens. De combinatie van snelheid, lensbereik, minimale scherpstelafstand, formaat, hanteerbaarheid en beeldkwaliteit is gewoonweg dik in orde bij deze telezoom.

De Canon 100-400mm bestaat al langer en heeft zichzelf al bewezen als een van de betere telezooms, echter ook voor een prijskaartje. De Tamron doet het zo goed dat deze akelig dicht in de buurt komt van de duurdere Canon. Ook hier is voor iedereen die op zijn portemonnee moet letten de Tamron een bewuste keuze. Voor het gebruik van extenders heb je een Canon lens nodig (of een tamron extender). Ik heb deze lens daarom niet kunnen testen met extenders.

Conclusie

Alle apparatuur die ik heb mogen testen zou ik zelf zo kopen. Het voldoet prima aan wat ik van een camera en de bijbehorende lenzen verwacht. Wel zou ik voor de 70-200mm f/2.8 zelf versie II aanschaffen. Versie III is voor mij persoonlijk gewoonweg een te klein verschil gezien de meerprijs.

Okavango Delta

De Okavango Delta is de grootste binnenlandse delta van de wereld. Het is een uniek gebied met een geweldige verscheidenheid aan wilde dieren. In tegenstelling tot veel andere natuurgebieden zijn hier geen verharde wegen, elektriciteit of hekken, je staat hier echt midden in de natuur. Dit is niet geheel zonder risico, maar maakt het wel veel indrukwekkender. Een leeuw die aan je tent likt is niet erg, zolang je niet per ongeluk de rits bent vergeten dicht te doen... Tijdens onze reis verbleven wij op de Kwai Community Campsite in Moremi Game Reserve in het oostelijke deel van de Okavango Delta. Het gebied is prima toegankelijk met een goed uitgeruste 4x4 en staat bekend en is geliefd om de grote aantallen - en de verscheidenheid aan diersoorten die hier vertoeft.