U heeft geen producten in uw winkelwagen.
Review Canon 5D Mark IV
Geen katje om zonder handschoenen aan te pakken.
De verwachtingen waren hooggespannen toen Canon aankondigde de beroemde EOS 5D Mark III op te laten volgen door een slimme, grotere, snellere en sterkere broer. De geruchtenstroom kwam snel op gang en de ene na de andere blogger en reviewer had bij voorbaat al een uitgesproken mening over de nog te verschijnen EOS 5D Mark IV. Op het moment dat de camera op de markt kwam en de specificaties bekend werden gemaakt bekroop mij echter een gevoel dat ik op straat ook wel eens heb. Je ziet een mooie vrouw voor je lopen op straat, maar als zij zich omdraait blijkt het “van achteren een lyceum, van voren een museum”. De Canon EOS 5D Mark IV roept bij mij hetzelfde gevoel op. De spec's zijn van vroeger en staan bij de concurrenten al in het museum.
Met tromgeroffel kondigen we aan:
Nu met Wifi! Nou hoera maar dat hadden de compactcamera's vijf jaar geleden al.
Nu met GPS! Handen op elkaar voor een techniek van meer dan 7 jaar oud.
Nu 4K filmen! Kom op nou jongens, jullie concurrenten stoppen dat in vrijwel iedere camera.
Is er dan niets goeds te melden over een camera met techniek van vroeger? Ja natuurlijk wel! Die techniek van vroeger heeft zich al jaren bewezen en als Canon het eenmaal in zijn camera's stopt doen ze dat dan direct ook perfect. Je weet bij aanschaf van een Canon, en zeker bij zo'n paradepaardje als de EOS 5D Mark IV, heel erg goed waar je aan toe bent. Geen verrassingen, geen opsmuk, geen net niet lekker werkende dingetjes. Wel gewoon robuust, kwaliteit en in dit geval vooral heel erg snel. Snel met alles. Het instellen, het scherpstellen, het bufferen; alles doet snel en precies wat het doen moet en dat is gereedschap zijn voor de professionele fotograaf.
GPS is een goed voorbeeld van een feature die bij veel andere merken te snel is toegepast. Zij hadden inderdaad al een paar jaar GPS op de camera's, maar als je deze feature aanzette duurde het soms wel twee minuten voor de camera zijn positie had bepaald. In die tijd was de foto al gemaakt en dus stond er geen GPS info in de files. Bij Canon is het weliswaar later,als eerste de EOS 6D, maar het systeem werkt wel perfect. Je hebt vaak binnen drie seconden een verbinding en dan heb je er ook echt iets aan.
We hebben geluk, ons team mag op uitnodiging van KLM en Schiphol airport services een dagje op Schiphol rondlopen. We worden meegenomen naar plekken waar je anders nooit komt. Het platform, de hangars, de start- en landingsbanen; niets is te gek. Het is een kadootje van KLM voor onze jarenlange - en prettige samenwerking, waarbij wij KLM hebben ondersteund op gebied van techniek en camera's. Wellicht heb je de film van het oranje spuiten van het KLM toestel voor de Olympische spelen gezien? Deze video is ruim 4 miljoen keer bekeken en volledig opgenomen met door Cameraland uitgeleende of geleverde apparatuur.
De Canon EOS 5D Mark IV praktijktest.
We gaan met 17 man het platform op, allemaal uitgerust met Canon camera's en lenzen, om de apparatuur in de praktijk te testen. We geloven de lab resultaten van DPreview en DXO wel, maar de praktijk is toch anders.
We hebben mee:
- Canon 5D Mark IV
- 5D Mark III
- EF 8-15/4.0 L
- EF 16-35/2.8 L
- EF 17-40/4.0 L
- EF 24-70/2.8 L II
- EF 70-200/2.8 L II
- EF 70-200/4.0 L
- EF 100-400/4.0-5.6 L II
- EF 14/2.8 L
- EF 35/1.4 L
- EF 50/1.2 L
- EF 400/2.8 L II
- en een Hasselblad H5D met 80mm.
Deze laatste is bedoeld om enige vergelijkingen te kunnen maken tussen fabelachtig goed en krankzinnig niet normaal meer goed. Onze vaste cameraman Roger van Zaal is mee om deze speciale dag en al onze avonturen vast te leggen op video.
We beginnen de dag met een volledige securitycheck van alle apparatuur en mensen. Net als gewone passagiers moeten ook wij door de röntgen, dus allemaal zakken legen en riemen afdoen. Het hoort erbij en een klein half uur later zijn we gelukkig binnen. Met zo'n mooi geel busje rijden we naar de startbaan van die dag en we stoppen op een plek vlak naast de baan waar de vliegtuigen los komen van de grond. Het is een prachtige dag en ik kan niet wachten om de camera te testen en het eerste vliegtuig te fotograferen. Helaas dient het eerste probleem bij mijn camera zich aan direct aan. Omdat de camera nog zo schaars is, hadden we niet veel tijd om de menu's in te stellen. Sterker nog, dit deed ik de avond ervoor pas en de paar proeffoto's binnen in huis waren prima. De camera maakt maar 1 beeld, stopt voor een seconde of 7 en maakt dan pas het volgende beeld. Dus in plaats van de beloofde 7 beelden per seconde haal ik precies 1 foto per 7 seconden.
Na enig onderzoek blijkt dat de traagheid wordt veroorzaakt doordat ik de digitale lenscorrectie in de camera aan had staan. Dit leek mij wel handig, omdat ik dan de lenscorrectie niet meer achteraf in Lightroom hoef te doen. De camera heeft hier in RAW fotograferen echter zoveel tijd voor nodig, dat je die optie beter direct uit kan zetten. Wellicht hebben architectuurfotografen hier wat aan, maar ik in ieder geval niet. Wat na een paar foto's ook opvalt is dat ik alle opnamen iets moet onderbelichten. Ik ben dit niet gewend bij het fotografen van vogels, maar wellicht dat deze uitzonderlijk grote vogels een iets andere aanpak vergen.
De camera stelt razendsnel scherp, veel sneller nog dan de 5D Mark III die we om en om gebruiken. Ook de beloofde 7 beelden per seconde worden makkelijk gehaald en de buffer is bij fotograferen in RAW meer dan genoeg om door te schieten. De praktijk leert ons dat aanstormende vliegtuigen geen enkel probleem zijn. Dit is geen geringe prestatie, aangezien deze vliegtuigen met ongeveer 280 km/u op ons afkomen. We durven te stellen dat vrijwel iedere sportfotograaf heel blij zal worden van deze camera. We weten niet of hij het ook redt als de snelheid nog hoger wordt, het antwoord daarop weet Canon ambassadeur Frits van Eldik die de 5D Mark IV gebruikt bij de Formule-1.
Tijdens het fotograferen staat de camera op de hoogste stand van 7 beelden per seconde en wat je hier ziet zijn 27 foto's dus 3 seconden van het opstijgen van een vliegtuig. Ik zwenk mee met het vliegtuig om hem goed in het midden van het beeld te houden en tijdens het fotograferen zoom ik uit om het vliegtuig ongeveer even groot in beeld te houden.
Plots ontstaat er commotie bij de vliegtuigliefhebbers. Er gaat een Airbus 380 landen en de captain aan boord is een vriendje van een van onze begeleiders, we moeten met spoed naar de landingsbaan. Of we een paar mooie foto's willen maken, als het niet teveel gevraagd is. Nou ben ik niet zo gauw onder de indruk, maar als je zo'n vliegtuig ziet aankomen... Wat een geweld en kracht straalt dat uit. Met twintig wielen tegelijk landen op een smalle baan, je staat er versteld van. Zeker als je er zo dicht op staat.
Terug naar de Canon 5D, wat een geweld en kracht straalt ook dit ding uit. Begon ik mijn review nogal mopperend over musea en zo, nu in de praktijk voelt het alsof ik mijn vorige camera in handen heb, (qua bediening dan) en dat is altijd lekker. Geen fotograaf wil als hij overstapt naar een nieuw model eerst een paar weken moeten wennen aan knoppen, bediening etc.. Deze camera voelt als vroeger, maar presteert zoals het vandaag de dag hoort. Supersnel en altijd er direct bovenop. De autufocus hapert nooit. Niet bij snelheid, niet bij weinig contrast en ook niet bij vol tegenlicht.
Jawel, meer dan genoeg en dat merken we als we een geparkeerd vliegtuig binnengaan om het interieur te fotograferen. De groothoeklenzen gaan op de camera en daar begint het gedonder. De lenzen zijn kwalitatief gewoon niet goed genoeg en de meeste mogen naar het museum. Wat is er aan de hand? Camera's met veel pixels op de sensor stellen hoge eisen aan het scheidend vermogen van de lens. Een detail in beeld is scherp als het detail even groot is als de pixel. Veel van de 'oude' lenzen die wij mee hebben, zoals de 16-35 en de 17-40, hebben een te laag scheidend vermogen om de kleine pixels van detail te voorzien (Scheidend vermogen is het aantal lijntjes per mm dat door de lens nog scherp wordt weergegeven). Uit de serie die wij mee hebben blijkt alleen de 24-70 type II en de14mm top te presteren. Da's geen goed nieuws dus als je nog wat oude lenzen hebt, inruilen is de enige optie.
Ben je niet helemaal zeker of je lenzen goed genoeg zijn voor deze pixelgigant, kom dan met je lenzen langs in onze winkel. We hebben een testopstelling staan met Siemens star testkaart zodat je met iedere lens proeffoto's kan maken. Neem je eigen card mee en de opnamen kunnen mee naar huis om nog eens goed te bestuderen.
Aanbevolen lenzenCanon heeft een lijst uitgebracht met lenzen die zij aanbevelen voor het gebruik op een Canon 5Ds en 5Ds R. Naar ons idee is deze lijst ook prima te gebruiken voor de nieuwe Canon 5D Mark 4. Vreemd genoeg ontbreken er naar ons idee een paar lenzen van uitstekende (en soms betere dan op de lijst voorkomende) kwaliteit. De Canon EF 35mm f/1.4L II, EF 70-200mm f/4L IS, EF 16-35mm f/2.8L III, TS-E 45mm f/2.8. Deze lenzen komen allen voor op de 'binnenkort te vervangen' lijst, maar binnenkort is altijd een zeer relatief begrip.
Zoom Lenzen- EF 8-15mm f/4L Fisheye USM
- EF 11-24mm f/4L USM
- EF 16-35mm f/4L IS USM
- EF 24-70mm f/2.8L II USM
- EF 24-70mm f/4L IS USM
- EF 70-200mm f/2.8L IS II USM
- EF 70-200mm f/4L USM
- EF 70-300mm f/4-5.6L IS USM
- EF 100-400mm f/4.5-5.6L IS II USM
- EF 200-400mm f/4L IS USM EXTENDER 1.4x
- TS-E 17mm f/4L
- TS-E 24mm f/3.5L II
- EF 24mm f/1.4L II USM
- EF 24mm f/2.8 IS USM
- EF 28mm f/2.8 IS USM
- EF 35mm f/2 IS USM
- EF 40mm f/2.8 STM
- EF 50mm f/1.2L USM
- EF 50mm f/1.4 USM
- EF 50mm f/1.8 II
- EF 50mm f/2.5 Compact Macro
- EF 85mm f/1.2L II USM
- EF 85mm f/1.8 USM
- TS-E 90mm f/2.8
- EF 100mm f/2 USM
- EF 100mm f/2.8 Macro USM
- EF 100mm f/2.8L Macro IS USM
- EF 135mm f/2.0L USM
- EF 200mm f/2L II USM
- EF 200mm f/2.8L II USM
- EF 300mm f/2.8L IS II USM
- EF 400mm f/2.8L IS II USM
- EF 400mm f/4 DO IS II USM
- EF 500mm f/4L IS II USM
- EF 600mm f/4L IS II USM
- EF 800mm f/5.6L IS USM
We gaan naar binnen, een hangar in waar vliegtuigen worden gerepareerd en gecheckt. Vandaag staat er een vliegtuig voor een 24 uur controle en servicebeurt. Dit gebeurt bij ieder vliegtuig na 1.000 vlieguren. Goede plek om de camera te testen op ruis en scherpstellen in het donker. Binnen en van zo dichtbij is zo'n vliegtuig echt indrukwekkend en zo ook de ruis prestaties van de Canon 5D Mark IV. Het is algemeen bekend dat meer pixels op de sensor de lichtgevoeligheid, of eigenlijk het optreden van ruis, nadelig beïnvloedt. Het mag dan ook een topprestatie genoemd worden van Canon dat zij met deze Fullframe camera met heel veel pixels de ruis zo onder controle houden. De camera is daarmee wel heel speciaal in zijn speelveld van concurrenten. Ja er zijn camera's die beter presteren op ruisniveau, maar die laten het dan weer afweten op bijvoorbeeld autofocus snelheid of op andere vlakken. En vergeet niet; met een Canon koop je ook die gigantische hoeveelheid mogelijkheden op lensgebied. Ook een aspect waar andere camerafabrikanten het vaak laten liggen. (Beste medewerkers van Sony die dit lezen: fantastische camera die A7 serie, MAAR WAAR BLIJVEN DE LENZEN?)
Ja, we hebben GPS in de camera en dat is nieuw. Nu hoor ik je denken. Tut, tut, tut wat een ophef maar voor mij is dit wel het benoemen waard. Het was altijd heel lastig of heel duur om de GPS gegevens vast te leggen in de Exif files van een Canon RAW bestand en persoonlijk ben ik heel blij met een goed werkende GPS functie in de camera. Zo is er nooit meer een discussie wanneer ik een foto aan moet leveren voor een boek of magazine. Het is namelijk een beetje stom als je in een boek over Botswana een foto van een leeuw aanlevert gemaakt in Namibië. Als een oplettende lezer de plek of de vegetatie herkent ben je de sjaak.
Een prachtige techniek, fantastisch uitgedacht door Japanse knappe koppen. Maar hebben we er ook iets aan. De techniek houdt in dat je achteraf de scherpte in je foto iets kan verleggen en met iets bedoel ik dan ook bijna niets. Het zal best een keertje uitkomst brengen. Stel je hebt vijftig foto's gemaakt in de studio en net bij dat ene gelukzalige moment waarop je in de ziel kijkt van de persoon die je fotografeert ligt je scherpte verkeerd. Op de rand van het oog maar niet op het oog. Je kan nu achteraf de scherpte iets verleggen en zo je perfecte foto redden. In de praktijk zie ik het echter, gezien de beperkingen van scherpstelafstand en gebruikte lens, nog niet zo gauw gebeuren. Een mooie techniek en wellicht een voorproefje van wat er in de toekomst allemaal nog mogelijk is.
We naderen het einde van de praktijktest. We verlaten bijna Schiphol en doen dat bij de sneeuwploeg. Een grote hal vol met machines om de banen sneeuw en ijsvrij te maken in de winter. Wist je dat het strooien (of sprayen in dit geval) van een baan om ijsvorming te voorkomen ruim 12.000 euro per keer kost?
Namens alle fotografen van vandaag: Nee! De camera is fantastisch in wat hij beoogt te zijn. Een grote verbetering t.o.v. zijn voorganger, de Canon 5D Mark III, en dat is al een ultieme prestatie. Hij is nog meer dan dat. De ultieme camera voor sport-, landschap- en natuurfotografen en dat is een combi die je zelden ziet. De camera is supersnel en zeer accuraat in zijn autofocus en dat bij een grote sensor met heeeeel veel pixels. Zijn er ook minpunten ? Ja, die zijn er zat. Het dynamisch bereik valt tegen. Niet bij deze camera op zich, maar wel in vergelijking met concurrenten. De prijs valt tegen. Niet in vergelijking tot zijn broer de 1DX Mark II, maar wel in de markt. De 4K filmopties vallen tegen. Niet vergeleken bij andere Canon camera's, maar wel t.o.v. de andere merken. Het is echter wel een Canon en dan weet je wat je koopt. Degelijk, betrouwbaar en alles wat hij kan kan hij dan ook uitstekend. Canon gaat niet op zoek naar de positie "Haantje de voorste", maar maakt ook niet de fouten die haantjes vaak maken. Te snel, te veel, te protserig en uiteindelijk dus vaak net niet.
Deze camera is zoals de titel al zegt "Geen katje om zonder handschoenen aan te pakken". We hebben gemerkt dat de camera zeer kritisch is. Kritisch ten aanzien van de gebruikte lenzen maar ook zeer kritisch als het gaat om de vaardigheden van de gebruiker. Een minuscuul foutje bij het scherpstellen wordt direct afgestraft en daar helpt geen Dual pixel shift meer tegenop. De camera schreeuwt bijna steeds statief, statief, statief en eist accuratesse van de fotograaf. Bedenk goed dat je bij deze camera bijvoorbeeld veel snellere sluitertijden nodig hebt dan normaal. Bewegingsonscherpte die normaal verdwijnt vanwege de 'grootte' van de pixels zie je bij deze camera direct. (Een wimperhaartje is zo klein dat bij een grote pixel deze haar kan bewegen binnen de grootte van de pixel zonder onscherp te worden weergegeven. Bij kleine pixels (veel op hetzelfde sensorformaat dus) beweegt de wimper over meerdere pixels en een onscherpe weergave is het gevolg. Daarnaast heb je voor deze camera echt goed glaswerk nodig en veel 'oudere' objectieven zullen dan ook niet het resultaat geven dat je had gehoopt.
Al met al kunnen we na een dag fotograferen stellen dat de Canon 5D Mark IV inderdaad in het museum hoort maar dan als icoon van wat haalbaar is met de techniek van een spiegelreflex. Een krachtpatser, een Airbus 380 om in vliegtuigtermen te spreken. Bij ons komt hij op de lijst: kopen als je kan maar bezint eer ge begint want het glaswerk moet ook top zijn.
Aan deze review werkte mee:
Ed's score voor de
Canon EOS 5D Mark IV
4½/5
Vond je deze review leuk of handig? Deel dit dan met je vrienden, hebben zij er ook wat aan!
Geplaatst in:
Tags:
