Ruim tien jaar geleden kwam ik voor het eerst in aanraking met glasblazen. Het was een regenachtige dag en ik wilde graag fotograferen. Bij toeval kwam ik in de glasblazerij van Leerdam, verbonden aan het Nationaal Glasmuseum, terecht. Wat ik daar zag boeide me, en dat doet het nog steeds.

De dynamiek van het ambacht maakt het interessant om te fotograferen. Glasblazers werken altijd met minimaal twee mensen aan een kunstobject. De interactie tussen de glasblazers vastleggen is mijn doel. Als door meerdere mensen aan een object gewerkt wordt, mag de camera geen technisch obstakel worden maar een middel om iets vast te leggen. Om iedereen op de juiste plaats te hebben staan en de glasblazers met de gezichtsuitdrukkingen te vangen die je wenst, vraagt veel geduld en tijd. Geen enkele foto zet ik in scène.

Gefotografeerd met een Sony A7R Mark III met Zeiss 50mm f/1.4

Het eerste wat ik doe is rustig gaan zitten en kijken wat er precies gebeurt. Wat is de volgorde van werken, wanneer wordt het interessant, waar moet ik staan en hoe is het licht? Ook belangrijk is dat je er zo vaak bent, dat je deel van het geheel wordt. Soms ben ik aan het fotograferen en wordt me gevraagd even een blaaspijp aan te pakken of op een andere manier te helpen. Dan weet je dat je het goed doet. Vanaf dat moment kun je onopvallend je gang gaan.

Glasblazen is een ambacht dat over de hele wereld wordt beoefend. In de zomer van 2019 was ik op vakantie in Tsjechië, de bakermat van het Boheems glas. Dankzij een bevriende Tsjechische glasblazer heb ik een aantal zeer bijzondere glasblazerijen gezien. Er hing een sfeer van halverwege de vorige eeuw.

Gefotografeerd met een Sony A7R Mark IV met Sony 90mm Macro

Vaak wordt er langdurig aan een object gewerkt en het gebeurt regelmatig dat het van de pijp valt. Laatst was ik weer eens getuige van een vallend object en gelukkig had ik een aantal foto’s snel achter elkaar genomen. Door drie foto’s in Photoshop bij elkaar te voegen kreeg ik een interessant resultaat. Bekijk de foto hier op de website van Ben Deiman.

Gefotografeerd met een Canon 5D mark II met Canon 70-200mm f/2.8 II Gefotografeerd met een Leica SL met Leica Vario Elmarit SL 24-90mm f/2.8-4.0

Zoals ik eerder aangaf, is het van belang dat je camera geen obstakel wordt maar volledig integreert in het zoeken naar het juiste moment. Camera’s met een elektronische zoeker hebben voor mij de voorkeur. In één oogopslag kan ik zien hoe het histogram eruitziet of de horizon enigszins recht staat en welke instellingen ik gebruik. Ook het gewicht is vaak wat lager en dat is prettig als je de hele dag met je camera rondloopt.

Momenteel werk ik met een Sony A7R IV, een camera die zeer geschikt is voor het fotograferen van glasblazers. Glasblazen is geen statisch beroep, er wordt continue bewogen. Als fotograaf is het een uitdaging het juiste moment vast te leggen en op het juiste punt scherp te stellen. Met de A7R IV kan ik op een object scherpstellen en deze laten volgen. Hierdoor ben ik beter in staat in het beeld te beoordelen wanneer het juiste moment voorbijkomt.

Gefotografeerd met een Canon 5D Mark III met Canon 24-70mm f/2.8 II

Na tien jaar glasfotografie vind ik het wel een uitdaging om het eens anders te gaan aanpakken. Omdat er veel beweging zit in het hele creatieproces, wil ik dat ook meer in de foto’s laten terugkomen. Een leuke uitdaging voor het aankomende jaar.

Gefotografeerd met een Leica SL met Leica M Summilux 50mm f/1.4

Gefotografeerd met een Leica SL met Leica M Summilux 50mm f/1.4